Omschrijving
Het is het jaar 2046. Robots printen nieuwe steden. Drones vliegen af en aan. Mike verhuist naar de stad Nieuw Babylon, een door computers en robots gebouwde stad. Zijn vriendin Demer blijft achter in de Aardelaar, waar alles nog handmatig gebeurt.
In Babylon is iedereen altijd online. De virtuele en de echte wereld lopen steeds verder in elkaar over. De toekomst lijkt mooier dan ooit. Maar dan ontmoet Mike meneer Groman. Hij vertelt Mike dat er een groot gevaar dreigt. Mike moet de ondergang van de mensen verhinderen. Is het allemaal toch te mooi om waar te zijn?
Oordeel
Marco Kunst beschrijft een wereld om de kriebels van te krijgen. Als lezer denk je misschien – met de kennis en ervaring van nu – nog even ‘hoe fijn dat je even snel een huis kunt printen’ … maar al snel nemen de robots steeds meer over… In de stad Nieuw Babylon lijkt alles prachtig, maar zet dan zeker je VRbril niet af…
Het verhaal voelt ook beklemmend. Het wordt duidelijk dat je als mens continu wordt gevolgd. Iedereen weet wat je doet. Hiermee voelt het boek een beetje als het jongere broertje van 1984 van George Orwell. Daarin werd ook een toekomst geschetst om niet blij van te worden.
Het science fiction verhaal is echter wel geschreven voor kinderen. De wereld wordt beschreven vanuit het perspectief van een kind. Ook qua taalniveau en woordgebruik sluit het aan bij kinderen. Maar het is zeker ook een boek dat door volwassenen gelezen kan worden. Het zet je aan het denken wat je wel zou willen en wat niet voor de toekomst. Praat daar met elkaar over. Tot wanneer is het leuk?
Leeftijdsadvies
Het verhaal is vooral geschikt voor kinderen vanaf een jaar of negen. Zij zullen zich (deels) kunnen herkennen / verplaatsen in de hoofdpersoon Mike. Hij is van eenzelfde leeftijd. Het verhaal is af en toe flink spannend, maar dat spreekt kinderen in deze leeftijd vast aan.